با حضور پر تعداد تیم‌ها در لیگ برتر بسکتبال باز هم کیفیت فدای کمیت خواهد شد.
به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری فارس، فدراسیون بسکتبال و تیم‌های باشگاهی این روزها در تکاپوی آماده سازی خود برای فصل جدید لیگ برتر هستند و طبق شنیده‌ها باز هم مانند فصل قبل 16 تیم در لیگ حضور خواهند داشت. جلسه اول با حضور مسئولان فدراسیون و نمایندگان باشگاه‌ها و بازیکنان برای برنامه ریزی لیگ برگزار شده و در جلسه دوم هم قرار است در مورد مسائل دیگر از جمله نحوه حضور تیم‌ها و زمان آغاز مسابقات بحث و بررسی شود.
نکته مهمی که برای لیگ وجود دارد، بحث تعداد تیم‌ها است که تاثیر مستقیم روی کیفیت مسابقات دارد، موضوعی که فصل گذشته اصلا به آن توجه نشد و هر تیمی با حداقل شرایط و امکانات هم توانست وارد مسابقات شود. در این بین برخی تیم‌ها سطح شان از لیگ دسته اول هم پایین تر بود، اما اینکه چطور توانسته بودند وارد بالاترین سطح باشگاهی شوند، خودش جای سوال دارد.
*تیم‌هایی با حداقل امکانات در لیگ برتر
لیگ برتر از نامش مشخص است و حداقل باید از دسته اول و دوم برتر باشد، اما متاسفانه در سال‌های گذشته هیچ ساز و کار مشخصی برای حضور در مسابقات این لیگ وجود نداشته و صعود و سقوط تیم‌ها بی معنی بوده است. شرایط اینطور بوده که هر تیمی یک سالن نسبتا استاندارد(البته شهرستانی) پیدا کند و 12 بازیکن هم جمع کند، می‌تواند در لیگ برتر حاضر شود. از سوی دیگر فدراسیون هرچند می‌گوید تیم‌هایی که بدهی های خود را تسویه و ووردی را پرداخت نکند، نمی‌توانند در لیگ حاضر شوند، اما با ریش گرو گذاشتن هم می‌توان تمام این موارد را فاکتور گرفت.
* ظرفیت لیگ برتر چند تیم است؟
بسیاری از کارشناسان معتقدند بسکتبال ایران طرفیت بیش از 10 تیم را ندارد و طی چند سال گذشته نیز از همین تعداد یا وسط فصل کنار کشیده‌اند یا پول بازیکنان و کادرفنی خود را پرداخت نکرده‌اند. حالا چه اصراری وجود دارد که این تعداد بیشتر شود، شاید بحث مالی و درآمدزایی برای فدراسیون وجود داشته باشد. به هرحال مبلغ ورودی مسابقات درآمدی برای فدراسیون است و هرچه تیم‌ها بیشتر باشد، درآمد هم بیشتر می‌شود.
* تیم‌هایی بدون حتی یک سالن معمولی
در شهر تهران که پایتخت کشور است همه تیم‌های این شهر در یک سالن و آن هم آزادی بازی می‌کنند و سالن اختصاصی ندارند و در استان‌های دیگر نیز سالن‌ها از شرایط نرمال هم پایین تر هستند، اما به راحتی در لیگ برتر حضور پیدا می‌کنند. اگر نیم نگاهی نه به تیم‌های درجه یک آسیا بلکه درجه 2 و 3 مانند تایلند، هند، قطر و ... بیندازیم، کاملا مشخص است که از لحاظ سخت‌افزاری تا چه اندازه پایین هستیم، اما در مقابل تعداد تیم‌های حاضر در لیگ ایران بیشتر از آنها است.
به گزارش فارس، هرساله پس از پایان مسابقات باید کار کارشناسی توسط کارشناسانی خارج از لیگ صورت بگیرد و نقاط قوت و ضعف شناسایی شود، اما ظاهرا در ایران اینطور نیست و تاکنون چنین اتفاقی نیفتاده و هرساله همان روال با تغییر چند قانون پیش پا افتاده استارت لیگ بعدی زده می‌شود.
